κλαίω
κλαίω
(αόρ. έκλαψα и έκλαυσα, παθ. αόρ. εκλάφτηκα и εκλαύσθην, μετχ. πρκ. κλαμένος) 1.
плакать;
~ μέ λυγμούς (или μέ αναφυλλητά) — плакать навзрыд;
2.
оплакивать, жалеть;
είναι γιά νά τόν κλαις — [phrase]он в очень плохом, жалком состоянии[/phrase];
===
άν δέν κλάψει τό παιδί δέν τού δίνουνε βυζί (или δέν τού δίνει η μάνα του βυζί) — [phrase]дитя не плачет, мать не разумеет[/phrase]
внешние ссылки
озвучка |
ru.wiktionary |
el.wiktionary |
en.wiktionary |
greek-language.gr |